Chorwacja » Dalmacja Perła wśród dalmackich wysp

Nieskażone piękno natury, słoneczna pogoda, krystalicznie czyste wody Adriatyku dokoła i urzekająca, śródziemnomorska architektura - oto, jak w kilku słowach podsumować można Hvar - jedną z najwspanialszych wysp świata i zdecydowanie najpiękniejszą spośród ponad tysiąca chorwackich, jakże zjawiskowych przecież wysp. Położona jest w południowej Dalmacji, w niedalekim sąsiedztwie Šolty, Braču, Półwyspu Pelješac i Korčuli. To przy okazji najdłuższa wyspa Adriatyku, odbijająca od lądu stałego na wysokości miasta Drvenik, licząca niewiele ponad jedenaście tysięcy mieszkańców i zajmująca teren niemal 300 km2. To tu co roku przybywają turyści z różnych zakątków świata, aby za stosunkowo niewielką kwotę spędzić niezapomniane wakacje. To tu również znajdują się największe w całej Chorwacji uprawy lawendy, dzięki czemu Hvar bywa nazywany również lawendową wyspą. Od północy znajdziemy tu liczne półwyspy i zatoczki, od południa zaś - połacie strome i skaliste. Największe miasto nosi nazwę tożsamą z wyspą i może pochwalić się najstarszym w całej Europie, założonym w 1612 roku i do dziś zachowanym teatrem. Równie znane miejscowości wyspy to Jelsa, Stari Grad, Vrboska i Sučuraj. Co ciekawe, bogate korzenie ma tu również sama turystyka - pierwsze stowarzyszenie turystyczne założono tu już w 1868 roku. Z kolei sto czterdzieści lat później, w roku 2008, krajobraz kulturowy wyspy pod nazwą Równiny Starego Gradu wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wszystko to sprawia, że Chorwaci mają powód do dumy, turyści zaś - doskonałe perspektywy urlopowe.

Historia

Hvar już w czasach antycznych słynął ze swego bogactwa kulturowego i przyrodniczego, oraz korzystnego, strategicznego położenia, sprawdzającego się tak w kwestiach handlowych, jak i wojskowych. Początki życia na wyspie datuje się nawet na okres prehistoryczny - odnalezione w tamtejszych rejonach historyczne pozostałości mogą liczyć nawet wiele tysięcy lat. Powszechnie wiadomo, że rdzennych mieszkańców wysiedlili stąd Grecy, zakładając tu ok. 385 roku p.n.e. dwie osady, Pharos i Dimos. Z czasem Pharos, oznaczający w języku greckim latarnię morską, zaczął być stosowany jako nazwa całej wyspy. Późniejsze losy Hvaru były dość burzliwe - Greków wysiedlili stąd po przegranej bitwie Illiryjczycy, po których wyspę przejęli z kolei Rzymianie, a po nich - Wenecjanie. Pierwsi Chorwaci przybyli tu dopiero w średniowieczu. Później jeszcze wielokrotnie dochodziło do przetasowań w kwestii przynależności wyspy. Po upadku Republiki Weneckiej w 1797 roku, panowanie nad Hvarem objęła Austria. Po niej przyszedł czas na...